En dan tja……. vanaf hier wordt het voor mij…. Hoe en wat zonder bad!
Ik heb met heel veel plezier als vrijwilliger zo’n jaar of 13 denk ik, mijn steentje bijgedragen aan de zwemlessen van de Snippen! Eerst als assistent, later als gediplomeerd lesgever, remedial teacher en praktijkbegeleider van nieuwe lesgevers. Maar ook als lid van de zwemcommissie en als examinator.
Ik heb vanaf dat ik een jaar of zes was op zaterdagen waterpolo gespeeld en nu ik daarmee sinds twee jaar gestopt ben en zelf (al enige tijd) geen kinderen meer op zwemles heb, ben ik er wel eens benieuwd naar hoe het weekend er zonder zwemactiviteiten uitziet. Er komt weer meer tijd voor afspreken met vrienden, etentjes, weekendjes weg, lekker in de tuin rommelen of gewoon een avondje op de bank met een goeie serie of een goed boek.
Dank aan alle kinderen die ik heb mogen lesgeven, het was mooi om jullie te zien groeien van vierjarige die soms nog bang is voor spetters tot een kind dat vol vertrouwen met kleren aan onder water door een gat zwemt, of met een prachtige zweefduik van de plank in het water duikt.
Dank je wel aan alle collega-lesgevers. Ik kreeg bij het afscheid veel bedankjes voor wat ik jullie geleerd heb, maar jullie weten niet half wat ik van jullie allemaal geleerd heb. Gewoon door goed naar jullie lessen te kijken en te zien hoe jullie het aanpakken leer je wat wel en wat niet werkt. Vaak was ik gewoon doorgeefluik van wat ik ergens anders gezien of gehoord had. Jullie zijn een topteam en blijf vooral de ervaringen delen, daar wordt iedereen beter van!
Tenslotte dank je wel Dick, voor de fijne en altijd constructieve samenwerking, het was me een waar genoegen!
En ja, ik zal heus nog wel eens een keertje een zwembad opzoeken om een baantje te trekken, maar ik denk dat ik het achteruit zwemmen toch even voor gezien hou.
Sylvia van der Marel